Küresel Süt Üretim Rakamlarını Yeniden Düşünmek: Eleştirel Bir Bakış

Benim görüşüme göre, Hindistan, Pakistan, Asya, Güneydoğu Asya ve post-Sovyet bölgesindeki süt üretimi durumu büyük ölçüde abartılmış durumda. Ana sorun, bildirilen hacimlerin önemli bir kısmının — %20 ile %50 arasında bir oranın — doğru bir şekilde ölçülemeyen gayri resmi sektörden gelmesi.

Dolaylı bir kanıt olarak, Hindistan'ın ilan edilen rekor üretim hacimlerine rağmen neredeyse hiç ihracat yapmadığı gerçeği gösterilebilir. Üstelik, ülke diğer pazarlardan süt ürünleri de ithal ediyor.

Bu bağlamda, gelişmiş ülkelerdeki durum çok daha şeffaf görünüyor. Avrupa Birliği'nde üretimde bir düşüş gözlemlenirken; Amerika Birleşik Devletleri'nde istikrarlı bir büyüme söz konusu; ve Yeni Zelanda'da dinamikler karışık. Bir yandan üretim artıyor, diğer yandan ise belirgin pazarlama zorlukları var. Bu büyük ölçüde, Yeni Zelanda'nın sütlerinin önemli bir kısmının Çin'e gönderilmesi, burada aşırı arzın oluşması ve daha fazla ithalat için iştahın azalmasından kaynaklanıyor.

Ana fark, pazarlanabilirlikte yatıyor. Gelişmiş ülkelerde bu gösterge %90'ı aşarken bazı durumlarda %100'e ulaşıyor. Bu tür istatistiklere güvenilebilir. Oysa pazarlanabilirliğin %50 civarında veya biraz üzerinde kaldığı ülkelerde bildirilen veriler ciddi şüphe uyandırıyor.

Bu nedenle, benim görüşüme göre, Hindistan'ın süt endüstrisi gerçekten büyüyor ve önemli hacimler üretiyor, ancak resmî olarak ilan edilen rakamlar açıkça şişirilmiş ve gerçekte çok daha düşük olabilir.