Nijerya'nın Süt Ürünleri Sektörü: Zorluklar ve Fırsatlar
Kaynak: dairynews.today
Nijerya'nın süt ürünleri endüstrisi potansiyel gösteriyor ancak ithalata bağımlılığını azaltmak ve yerel verimliliği artırmak için koordine edilmiş, uzun vadeli bir strateji gerektiriyor.

Nijerya'nın süt ürünleri sektörü, potansiyel ile yetersiz performans arasında bir paradoks içinde sıkışmış durumda. 20 milyon sığır ve geniş otlak alanlarına rağmen, ülkenin süt üretimi yetersiz kalıyor; yerel üretim, Avrupa ırklarının günlük 20-30 litre ortalamasına kıyasla inek başına günlük sadece 0.5 litre civarında seyrediyor. Yıllık olarak Nijerya, sadece 1.7 milyon metrik ton talebinin %35'ini yerel olarak karşılayarak, ekonomisini ve döviz rezervlerini zorlayan süt ithalatına 1.5 milyar dolardan fazla harcıyor. Bu sektörü dönüştürmeye yönelik çabalar, Ulusal Hayvancılık Dönüşüm Planı (NLTP 2019-2028) gibi, politik direniş ve finansman gecikmeleriyle karşılaştı. NLTP, hayvancılık otlatmasını modernize etmeyi amaçlarken, sınırlı eyalet katılımı nedeniyle sonuçlar karışık oldu.
Danimarka'dan süt sığırı ithal etmek veya yerel ırk genetiğini yardımlı üreme teknolojileri (ART'ler) yoluyla geliştirmeye odaklanmak gibi yerel girişimler, çevresel adaptasyon ve altyapı hazırlığı konusunda şüpheyle karşılandı. Nijerya'nın yerli ırkları, süt veriminden çok dayanıklılık için uyarlanmış olup, kötü yönetim uygulamaları, sınırlı veteriner bakımı ve yetersiz yem ve altyapı, verimliliği engellemeye devam ediyor. Paydaşlar, ithalat bağımlılığını sürdürülebilir bir şekilde azaltmak için ırk iyileştirme, daha iyi yönetim uygulamaları ve altyapı yatırımları yoluyla yerel kapasitenin güçlendirilmesine yönelik bir değişiklik çağrısında bulunuyor.
Danimarka'dan süt sığırı ithal etmek veya yerel ırk genetiğini yardımlı üreme teknolojileri (ART'ler) yoluyla geliştirmeye odaklanmak gibi yerel girişimler, çevresel adaptasyon ve altyapı hazırlığı konusunda şüpheyle karşılandı. Nijerya'nın yerli ırkları, süt veriminden çok dayanıklılık için uyarlanmış olup, kötü yönetim uygulamaları, sınırlı veteriner bakımı ve yetersiz yem ve altyapı, verimliliği engellemeye devam ediyor. Paydaşlar, ithalat bağımlılığını sürdürülebilir bir şekilde azaltmak için ırk iyileştirme, daha iyi yönetim uygulamaları ve altyapı yatırımları yoluyla yerel kapasitenin güçlendirilmesine yönelik bir değişiklik çağrısında bulunuyor.