İşgücü Krizi: ABD Süt Ürünleri İşçisi Bulamıyor

Adanmış işçilerin eksikliği, mevcut ekiplere büyük baskı yapıyor. Yazar, kişisel deneyimine dayanarak, bir iş arkadaşının işe gelmediği ve kişisel planlarını iptal ettiği aynı acil, yıkıcı senaryonun hem çiftlik tarafında hem de süt işleme tesislerinde yaygın olduğunu gözlemliyor. Ticari strateji ve teknoloji gibi alanlarda yönetim fırsatları varken, bu roller temelde yerinde çalışarak kazanılan temel bilgiye dayanır, ki bu bilgi yerel iş gücü arasında giderek daha nadir hale geliyor.

Problemin kökü, ABD nüfusu içindeki kültürel bir değişimden ve süt çiftçiliğine özgü zor, isteğe bağlı olmayan çalışma etiğini kabul etme isteksizliğinden kaynaklanıyor. Yazar, makul ücret ve esnek bir programa rağmen, yerel lise sınıf arkadaşlarının çiftlik işine yardım etmeyi reddettiği bir olayı anlatıyor. Bu genel isteksizlik, yetenekli olanlar arasında bile, endüstrinin "gelip kollarını sıvayıp sizinle birlikte zor işi yapacak" işçilere ihtiyaç duyduğunu vurguluyor.

Yerel yetenek havuzunun daralması, ABD'deki "süt çocuklarının" sayısının azalmasıyla daha da belirginleşiyor. "Çiftlik Çocuğu" etiketi hala değerli bir çalışma etiğini ifade ederken, bu geçmişin sütçülükle ilgili olması, amansız adanmışlık gerektiren bir sektörde daha da önem taşıyor. Tarım iş dünyasının uzun vadeli sürdürülebilirliği, bu gerçeği kabul eden pratik bir çözüm gerektiriyor: yerel iş gücü, endüstrinin sürekli taleplerini karşılamakta yetersiz kalıyor.

Uluslararası süt topluluğu için sonuç, politika eylemi için birleşik bir çağrıdır. Endüstri, yıl boyunca gerekli iş gücünü yasal olarak güvence altına alabilme yeteneğine acilen ihtiyaç duyuyor. Bu gereklilik, yerel nüfusun büyük ölçüde almak istemediği rolleri doldurmak için göçmen iş gücüne bağımlılığı işaret ediyor ve makul, tutarlı göç politikası, ABD süt ürünleri sektörünün gelecekteki başarısı ve istikrarı için kritik bir faktör haline geliyor.